Uitgesproken op de clubavond van Excelsior op dinsdag 12 maart 2019.
Afgelopen donderdag bereikte ons het trieste bericht dat onze damvriend Jouke Geertsma na een kort ziekbed is overleden. Met hem is een markante en kleurrijke persoonlijkheid heengegaan.
In een rouwadvertentie van de LC stond het mooi beschreven:
‘k fiel my goed as ik oan ’t spyljen bin en sjong
Ik gean myn eigen gong
Jouke wie in bysûnder en gefoelich man
Hy makke fan syn libben in eigen komposysje
Dêr ’t wy de klanken fan misse sille
De klanken en geluiden van onze “Rocker” Jouke waren niet alleen afkomstig van zijn gitaar. Iedereen herinnert zich ongetwijfeld de manier waarop Jouke zijn commentaar gaf of zijn mening verkondigde. Ik denk bijvoorbeeld aan de vele politieke en algemene beschouwingen die in het halletje van onze Koegelbult werden gehouden. Volgens Jouke hadden ze voor elk probleem een oplossing, zelfspot was hem zeker niet vreemd. Bij binnenkomst waren de deelnemers van zulke sessies niet altijd meteen te herkennen vanwege het aanwezige rookgordijn, maar Jouke noemt in zijn boekje “Koffie en kleffe cake” zelf Johan Beuker en Rein van Dijk al waren dat zeker niet de enigen.
Ook in onze ledenvergaderingen liet Jouke graag van zich horen waarbij hij duidelijkheid voorrang gaf op voorzichtige formuleringen. Opmerkelijk was dat het inhoudelijk bijna nooit over dammen ging, zeker de laatste jaren was Jouke daarin niet meer actief.
Je kunt je afvragen of er een tijd is geweest dat Jouke met toewijding heeft gedamd, het eerder aangehaalde boekje geeft hiervoor wel aanwijzingen getuige de volgende passage:
In november 2005 meldde ik mij aan bij damclub Excelsior. In mijn eerste seizoen eindigde ik in de tweede klasse op een gedeelde derde plaats met mevr. Jetske Leyenaar, tijdens het tweede seizoen zorgde ik ervoor dat mijn partijtjes in een half uur uit waren. In het halletje zaten altijd wel een paar bijgoochems met wie ik een amsteltje kon drinken en een drummetje kon roken.
Jouke is in de loop van de tijd wel steeds milder geworden, mogelijk mede veroorzaakt door afnemende vitaliteit. Daarmee nam ook zijn tempo af. Letterlijk genomen zat hij op de top van zijn snelheid toen hij 16 jaar werd en trots als een pauw op een nieuwe en opgevoerde brommer tot meer dan 90 km/h zijn leefomgeving verkeerstechnisch onveilig maakte, uiteindelijk leidend tot de absolute stilstand die afgelopen donderdag een feit werd.
We zullen Joukes aanwezigheid hier missen.
Jan Stelwagen, voorzitter damclub Excelsior.
In memoriam Hendrik Leijenaar
(door Jouke Geertsma)
Harlingen – Na jaren van afnemende gezondheid kwam er dinsdag 30 augustus een einde aan het leven van Hendrik Leijenaar(89). Hendrik Leijenaar was de vader van onder andere Piet en Willem, geen onbekenden in de Friese damwereld. Leijenaar was 35 jaar lid van damclub Excelsior in Harlingen en hanteerde bovendien enkele jaren de voorzittershamer. Zaterdag 3 september namen we afscheid van Leijenaar sr. in de Baptistenkerk in Harlingen. Ds. Pier Meindertsma ging op welbespraakte wijze voor tijdens de rouwdienst en Willem blikte terug op het leven van zijn vader. Bovendien werd er veel gezongen, met name uit Johannes de Heer. Aansluitend volgde de teraardebestelling op de Algemene Begraafplaats in Harlingen. Onder de aanwezigen in de kerk bevonden zich naast de familie veel broeders en zusters van de Baptistengemeente en enkele leden van de Harlinger damclub. Hendrik Leijenaar was in zijn werkzame leven schipper en was getrouwd met Jetsche Prins uit Makkum die begin 2009 overleed. Zij kwam uit een schippersfamilie met vier dochters. Jetsche en Hendrik kwamen elkaar op het water tegen en van het een kwam het ander. Ze traden in het huwelijk en kregen tezamen zes kinderen:vijf jongens en een meisje. De Leijenaars kenden de nodige rampspoed in hun leven. Zo overleed hun enige dochter, amper anderhalf jaar oud. Zoon Henk raakte rond zijn zeventiende levensjaar geestelijk min of meer in de war en werd vervolgens opgenomen in het PZ in Franeker. Hendrik Leijenaar kampte de laatste jaren met gezondheidsproblemen en was kind aan huis bij het MCL in Leeuwarden waar hij meerdere keren werd opgenomen maar waar men niks meer voor hem kon of wilde doen. De laatste weken van zijn leven werd hij liefdevol verzorgd in De Batting te Harlingen. Op het dambord kon leijenaar sr. heel tactisch manoeuvreren maar tijdens intermenselijke contacten was hij niet altijd even gelukkig in zijn woordkeuzes. Hij was recht door zee en zei waar het op stond. Ook ik vond hem in het begin zo elegant als een tank. In november 2005 meldde ik mij als lid aan bij damclub Excelsior. Tijdens een van de eerste competitiewedstrijden die ik in De Koegelbult speelde maakte ik in de optiek van Hendrik Leijenaar te veel lawaai. Hij maakte mij kort en bondig duidelijk dat hij mijn gedrag niet tolereerde. Ik was verbouwereerd en voelde me net een Katholieke koorknaap die van meneer pastoor een “gisel” met de weiwaterkwast had gekregen. Ik besloot op ludieke wijze wraak te nemen op Hendrik Leijenaar.Op een clubavond in De Koegelbult eigende ik me wederrechtelijk een blanco consumptiekaart toe. Bovenaan de kaart schreef ik met koeienletters H. LEIJENAAR en bij het kopje bieren zette ik vijftien streepjes en bij likeuren iets van tien. De volgende clubavond toonde ik Leijenaar de kaart en adviseerde ik hem de rekening te betalen.
“Dat haw ik noait allegearre hân, dêr kloppet neat fan”, brieste mijn opponent. “As ik safolle drank op hie soe ik der ek neat mear fan witte”
diende ik hem van repliek en ik kon mijn lachen niet meer inhouden. Ook Hendrik Leijenaar schoot in de lach toen hij bemerkte dat ik hem in de maling nam en ventileerde:”Wat bist ek in boef”. Vanaf dat moment konden we lezen en schrijven. Hendrik Leijenaar is aan zijn laatste reis begonnen en kan zelf niet bepalen waar hij voor anker gaat, maar vertrouwend op zijn Heiland was hij ervan overtuigd dat hij vlakbij zijn geliefde Jetsche zal aanmeren.
In memoriam Bert Visser
Zaterdag 27 juni 2010 bereikte ons het trieste bericht dat daags ervoor in het UMCG te Groningen Bert Visser was overleden. Bert leed aan een hardnekkige vorm van de taaislijmziekte en had recentelijk een dubbele longtransplantatie ondergaan. Alles leek crescendo te gaan maar een hartstilstand zorgde ervoor dat hij het tijdelijke voor het eeuwige moest inruilen. Zaterdag 2 juli, de dag waarop hij 47 jaar zou zijn geworden werd er in de Nederlands Hervormde Kerk van Harlingen een rouwsamenkomst belegd, waarin Baptistenpredikant Pier Meindertsma voorging.Aansluitend hierop volgde de teraardebestelling op de Algemene Begraafplaats in Harlingen.Bert Visser zijn leven ging bepaald niet over rozen.Reeds op jonge leeftijd werd bij hem de gevreesde taaislijmziekte vastgesteld waarbij de levensverwachting normaliter behoorlijk naar beneden wordt bijgesteld. Bert onderging zijn ziekte gelaten maar kreeg echt een dreun te verwerken toen zijn echtgenote Netty Dekker in november 2006 na een ernstige ziekte overleed. Over die klap kon hij moeilijk heenkomen. Nadat hij via opnieuw de Baptistengemeente een nieuwe liefde tegen het lijf was gelopen en hij bovendien eindelijk in aanmerking kwam voor een longtransplantatie,leek het geluk hem eindelijk weer te zullen toelachen. Hoe hard kan het leven echter zijn. Bert Visser kwam in 1995 bij damclub Excelsior terecht en maakte zich al snel verdienstelijk als jeugdleider en algemeen adjunct. Sinds 1999 was hij penningmeester van Excelsior.Bert Visser had twee broers waar hij qua leeftijd tussenin zat.Het predikaat trouw lid kon Bert nooit opgespeld krijgen vanwege zijn zwakke gezondheid maar als het even kon dan was hij dinsdagavonds van de partij in De Koegelbult om plaats te nemen achter het 100 veldenbord. Bert wilde nooit op de voorgrond treden en stond bekend als een beminnelijk, sociaal bewogen en sympathiek mens.
In memoriam Jetsche Leijenaar-Prins
Makkum, 9 maart 1925 – † Leeuwarden, 23 februari 2009Op maandag 23 februari j.l. is Jetsche Leijenaar-Prins uit Harlingen overleden. Zij was behalve echtgenote van Hendrik Leijenaar, moeder van o.a. Piet en Willem Leijenaar en grootmoeder van o.a. Klaas-Hendrik Leijenaar. Ze was lid van damclub ‘Excelsior’ te Harlingen. Hendrik Leijenaar was schipper in zijn werkzame leven en hij en zijn vrouw werden, als wij het goed hebben, op latere leeftijd lid van de damclub nadat hun kinderen aanleg vertoonden voor het damspel en aan toernooien deelnamen. Meerdere malen waren ze samen van de partij op eendagstoernooien.Vorige week moest Willem afzeggen voor de laatste ronde van de halve finale van het NK, omdat moeder Leijenaar in het ziekenhuis werd opgenomen.Op vrijdag 27 februari a.s. is er gelegenheid om te condoleren van 12.30-13.00 uur in de Baptisten kerk, Lanen 65 te Harlingen. Hierna is er een afscheidsdienst met aansluitend de begrafenis op de algemene begraafplaats. C/A Midlumerlaan 53-a, app.833, 8861 JH Harlingen.Wij wensen vader Leijenaar, de kinderen, kleinkinderen en aanhang sterkte toe met de verwerking van dit verlies.